vrijdag 20 december 2013

Pyotr Ilyich Tchaikovsky

Kijk, na een hele avond te hebben geluisterd naar platen ....kom ik even tot rust. Klassieke muziek. Ik herinner mij nog één bepaald stuk klassieke muziek dat ik beluisterde op avonden waarop ik studeerde. Alles was dan rustig en op televisie was er de Koningin Elisabethwedstrijd. De tijd ging voorbij en de beruchte deadline van de student - het moment waarop vermoeidheid het wint van het verstand - komt naderbij. Eén bepaald stuk dat meermaals door de kandidaten werd gekozen gaf mij nieuwe kracht. Het betreft een werk van Pyotr Ilyich Tchaikovsky (1840-1893). Na het zovele malen te hebben gehoord heb ik later de gegevens nog eens opgezocht : vioolconcert in D. Major Op. 35.....en dan kwam enige tijd terug - zoveel jaren later dus - de dag dat ik de plaat toevallig vond.
 
En zowaar, een moment rust komt er terug aan terwijl ik ze even opnieuw beluister. Het betreft een uitvoering door de violist Leonid Kogan (1924-1982). Deze Russische violist won de Koningin Elisabethwedstrijd in 1951. De LP die ik vond is een opname met het Soviet State Radio Symphony Orchestra. De dirigent betreft Vassilii Nebolsin  (1898-1958).  
   
Ik vind het één van de prachtigste stukken klassieke muziek. Dank aan de Koningin Elisabethwedstrijd en Pyotr Ilyich Tchaikovsky.....
 
 
 
 

vrijdag 6 december 2013

W.H. AUDEN

De film "Four weddings and a Funeral" heb ik toch al een aantal keren gezien. Deze prachtige film - regie van Mike Newell - moet je echt eens zien. Een prachtige cast...Hugh Grant, Andy MacDowell en vooral Kristin Scott Thomas. Ook is er een knotsgekke Rowan Atkinson. Maar wat dan van het moment waarop het gedicht wordt voorgelezen? Recent vroeg ik dan ook aan een vriend over welk gedicht dat het hier gaat. Ik kreeg te horen dat het gaat om W.H. Auden (1907-1973)..... 


Stop all the clocks, cut off the telephone,
Prevent the dog from barking with a juicy bone,
Silence the pianos and with muffled drum
Bring out the coffin, let the mourners come.

Let aeroplanes circle moaning overhead
Scribbling on the sky the message He Is Dead,
Put crêpe bowls round the white necks of the public doves,
Let the traffic policemen wear black cotton gloves.

He was my North, my South, my East and West,
My working week and my Sunday rest,
My noon, my midnight, my talk, my song;
I thought that love would last for ever: I was wrong.

The stars are not wanted now: put out every one;
Pack up the moon and dismantle the sun;
Pour away the ocean and sweep up the wood.
For nothing now can ever come to any good.  (1)

--
Prachtig gedicht en eindelijk gevonden.


 Noot

(1) uit Twelve Songs,  X  in W. H. Auden, Collected Shorter Poems 1927-1957 , faber and faber, Boston-London, 1969, 92



zaterdag 30 november 2013

London calling (III) - Oliver Goldsmith (I)

Hoe ontdekt men het werk van een auteur? In de meeste gevallen via een bezoek aan een boekhandel, tip van vrienden, de boekenkast van je ouders of familie....Als je boekenliefhebber(jager) bent ontdek je soms wel eens iets wat je anders misschien nooit had gelezen. Recent gaf ik een vriend nog een tip over het bestaan van het boek "Rijnlandsche novellen" van Tony Bergmann, één van onze belangrijkste Vlaamse auteurs - doch dit is uiteraard voor een andere bijdrage. In ieder geval, zo leert deze dan weer eens een boek kennen dat niet - meer ? - in grote hoeveelheden wordt aangeboden in de zogenaamde "betere boekhandel". Want, men is zeer arm als men een mening krijgt voorgeschoteld over wat moet gelezen worden. Is toeval niet veel leuker.... Dat is juist het leuke aan het zoeken naar boeken. Men leest - of bezit - eens iets totaal anders en in heel wat gevallen deel je zo gauw een passie voor een bepaalde auteur.  Ik denk dat vele verzamelaars van platen wel eens hetzelfde gevoel hebben...?

De manier hoe ik kennis heb gemaakt met de auteur Oliver Goldsmith (1730-1774) is toch wel bijzonder. Tijdens mijn verblijf te Londen had ik mij voorgenomen deel te nemen aan een wandeling door een wijk te Londen alwaar de voormalige "Inns of Court" gelegen zijn. Deze Inns of Court verschaften vroeger de opleiding van de pleiters voor de common law-rechtbanken.(1) De gids - gewapend met een reuzengrote megafoon - was zeer bedreven in het citeren van Charles Dickens. Daarbij nam ze telkens vooraf - zo kwam het mij in ieder geval voor - eerst diep adem alsof ze zich concentreerde voor één of ander kunstje. Dan kwam het citaat waaraan geen einde meer scheen te komen....het zal nog een tijdje duren alvorens ik Dickens nog eens lees zonder aan de gids te denken. Toffe dame voor de rest hoor, maar het concept was niets voor mij. Het was een zeer prachtige omgeving die ik later nog eens aan een ander tempo wil ontdekken met een kenner van het Engels rechtsysteem....wie zich geroepen voelt?

Nu wou ik de dag nadien nog eens een kijkje gaan nemen in de omgeving. Vooral "Temple Church" leek mij interessant. Er was echter een dienst voorzien zodat een bezoek niet mogelijk was. Dit zal dus één van de zaken zijn voor een volgend bezoek aan Londen.




Achteraan de kerk was er een pleintje. Mijn aandacht ging al gauw naar wat een graf bleek te zijn.





Enige studie wees uit dat het dus om een zekere Oliver Goldsmith bleek te gaan.



Daar ondergetekende niet in bezit is van allerlei toestanden die je dan in staat stellen om onmiddellijk "on line" één en ander op te zoeken bleef dit initieel bij een toevallige ontdekking. Bij mijn bezoek aan National Portrait Gallery bleek er van deze auteur een schilderij aanwezig te zijn.(2)
 
Bij een later bezoek aan Westminster Abbey deed ik bij passage door Poets' Corner enig nazicht naar enig spoor omtrent deze Oliver Goldsmith. Poets' Corner is het deel in Westminster Abbey waar heel wat schrijvers begraven zijn of worden herdacht.(3) Ook Oliver Goldsmith wordt er herdacht (4). De inscriptie was voor mij echter onleesbaar en bovendien in het Latijn. Ik vroeg dan ook een medewerker van Westminster Abbey om enige duiding (en liefst vertaling). Wat een hulp dat ik vervolgens kreeg. Heel vriendelijk verwees men mij door naar een bibliotheek. Ik ging mij dan ook aanbieden waar men mij had doorverwezen. Via intercom deed ik nog eens uitleg en men opende de deur......naar een bibliotheek zoals ik er in heel mijn leven nog nooit één had gezien. Ik waande mij als "overgezonden" naar één of andere avonturenfilm. Ik stond werkelijk verstomd van de aanwezigheid van zo'n hoeveelheid oude boeken. Ik wou direct voor de rest van mijn leven hier verder doorbrengen...elke dag op zoek naar weetjes van eeuwen terug, juridische achtergond bij bepaalde gebeurtenissen.....maar ik kwam dus voor de vertaling van de inscriptie. Deze werd mij vriendelijk ter beschikking gesteld door een man ....(geen naam gevraagd ..ingevolge een acute vorm bookfever"...). Blijkt dat het tafereel ("mural monument of white marble") gemaakt werd door de beeldhouwer Joseph Nollekens (1737-1823). De inscriptie werd geschreven door Samuel Johnson (1709-1784). Deze weigerde dit te doen in het Engels. De vertaling van de Latijnse tekst is dus (zoals ik deze kreeg)
 
"The memory of OLIVER GOLDSMITH, Poet, Philosopher, and Historian, by whom scarcely any style of writing was left untouched and no one touched unadorned, whether to move laughter or tears; a powerful, yet lenient master of the affections, in genius sublime, vivid, and versatile, in expression, noble, briljant, and delicate, is cherished in this monument by the love of his companions, the fidelity of his friends, and the admiration of his readers. Born in the parish of Fernes, in Longford, a county of Ireland, at a place named Pallas, on the 29th November 1731. He was educated at Dublin, and died in London on 4th April 1774."    
 
Twee zaken nog....er is de vermelding van de geboortedatum (1730 vs. 1731). Hierover is blijkbaar enige discussie geweest en men zou dit nu houden op 1730 (5). Andere zaak is dat men melding maakt dat Oliver Goldsmith begraven zou zijn in Temple Church....deze informatie is niet helemaal correct. Het is "in the grounds"....(6) Zo leerde ik dus vrij toevallig iets over de schrijver Oliver Goldsmith....maar ik had er nog nooit iets van gelezen..... 


Bronnen
 
(1) Frits Gorlé, Greta Bourgeois, Hubert Bocken en Filip Reyntjens, "Rechtsvergelijking", E. Story-Scientia, Brussel, 1991, 333.
(2) op de site van de National Portrait Gallery blijkt er sprake te zijn van twee werken die gelijkend zijn : ene van Sir Joshua Reynolds , andere met vermelding "after Sir Joshua Reynolds".....ik ben dus gedwongen dit bij een nieuw bezoek eens aan een nadere studie te onderwerpen...  
 




maandag 11 november 2013

En nu ik?

Wat zou je over deze verzamelaar en boekenfreak moeten weten? Wisten jullie dat ik reeds een onnoemelijk aantal keer naar "As good as it gets" heb gekeken, gewoon omdat Helen Hunt zo'n toffe en schattige actrice is....en Jack Nicholson herkenbaar is en meer wil ik er niet over kwijt....dat ik trouwens ook van The Breakfast Club hou omwille van een ongelooflijk malle Ally Sheedy...Ik ben voorts razend gek op Kuifje en zou alle albums willen hebben om gewoon de verschillen eens te bekijken. Ik ben ook kwaad dat ik pas nu heb ontdekt dat er meer is dan somber wezen en streven naar perfectie. Ik hou ook van The Yardbirds maar kom... volgende week dan kan het weer Bob Marley zijn of The Style Council. Ik huil telkens bij Billy Elliot en er zijn nog zo'n films waar ik met het ouder worden meer en meer ga om huilen. Ik denk met enige weemoed terug aan de serie Hill Street Blues. Ik ben ook blij dat de Rode Duivels zich hebben gekwalificeerd voor het WK omdat ik bij hun laatste deelname mij suf zat te blokken en half Gent uit de bol ging tijdens de match tegen Brazilië terwijl ik een aartsmoeilijk examen aan het afleggen was. Wat was toen Gent een treurige stad toen ik uit de Ledeganck kwam zeg. En hier komen de vragen die men mij heeft doorgestuurd....Ik heb er wel enkele weggelaten omdat ik daar op web niet wil over praten (spelbreker die ik ben). Waarom ben je beginnen bloggen? Leek mij wel eens leuk om te doen.Hoe vaak ben je al verhuisd? Zes of zeven keer.  Welk land wil je ooit nog eens bezoeken? Japan. En dit gaat gebeuren hoor maar de ervaring met Londen leert mij dat je gewoon een heel goede voorbereiding dient te hebben, anders kan je beter naar een kerkje om de hoek gaan. Wat is je favoriete blog? Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet veel blogs lees. Zou wel graag blog oprichten samen met enkele mensen over rechtsgeschiedenis, lezen en reizen....Wat is de beste grap die je ooit al gehoord hebt? Twee leeuwen lopen door de Veldstraat (Gent)...zegt de ene tegen de andere...'tiens, hier is anders toch meer volk'....Wat zou je liever zijn: doof of blind? Doof. Zou het dan rust om me heen zijn? Wat is het beste boek dat je ooit gelezen hebt? Ik durf te stellen dat er niet zoiets bestaat als het "beste boek dat je ooit gelezen hebt" want misschien moet dit nog komen; er zijn ook de omstandigheden...als ik dan toch een titel moet geven zou ik nu zeggen '"Waarover ik praat als ik over hardlopen praat" van Haruki Murakami. Dit omwille van de juiste omstandigheden: als geschenk gekregen, gelezen in volle rust, warm weer, eventjes alleen op mezelf en enkele dagen voor ik de Mont Ventoux ben opgelopen. Alles perfect. Er zijn er nog andere ....en betere....maar hier was het pakketje af! Wat is je favoriete tijdschrift? Ik zou zeggen Humo, doch ik heb deze al een poos niet meer gelezen....vroeger vond ik het tijdschrift Wham geweldig....nu hou ik het op een krant. The Times in Londen, in een hotelkamer en rust! Weer is de omstandigheden zeker?

zaterdag 2 november 2013

London calling (II) - Let it be

Er werd mij vooraf gezegd dat je niet naar Londen mag gaan zonder een musical te hebben gezien. De keuze was snel gemaakt : Let it be.  We vonden al gauw tickets en zijn dan later op de avond na een heerlijk bezoek aan een Italiaans restaurant ons gaan aanbieden aan het "Savoy Theatre. Dit theater opende zijn deuren op 10 oktober 1881 (1).



Bij onze aankomst kregen we nog het goede nieuws van de persoon die onze tickets controleerde dat men ons korter bij het podium zou zetten....goed dacht ik zo. Vooraf zagen we sfeerbeelden van de periode van de jaren '60 (1960 dus). Ik dacht dat ik een beeld zag van de eindfase van de finale van het wereldkampioenschap voetbal 1966 (Engeland 4 - 3 West-Duitsland) (2).  Ja, we kwamen in "the sixties mood".

En dan was het zover. Wat was dat zeg! The Beatles waren weer bij elkaar. Een mokerslag en dit was nog maar het begin. Alles leek te kloppen. Ik keek voortdurend naar een detail van John Lennon (ritme volgen met linker voet), opstelling van George Harrison tussen "Paul" en "John", hoofdschudden van Ringo. Er waren nummers waar het publiek begon mee te zingen. Ja zeg...ik had de tijd van mijn leven. Waarom ben ik niet wat eerder geboren?

Er waren momenten dat het publiek spontaan begon mee te zingen. Het deel van Sgt. Peppers Lonely Hearts Clubband was ook een voltreffer. De kleuren van de kledij leek te kloppen. Wow!

We kregen een prachtige avond. Bij het nummer While my guitar gently weeps vergat men niet te zeggen dat de leadguitar normaal door Eric Clapton werd gespeeld.

Ja....een prachtige avond. Bij momenten kon ik wel huilen. De gok van een musical was een succes en is zeker voor herhaling vatbaar!

(1) http://www.savoytheatre.org/
(2)  http://www.youtube.com/watch?v=6wyLvagyApY

 

vrijdag 1 november 2013

Clemens Van Der Straeten - November luidt

Een toepasselijk gedicht - voor één november - van Clemens Van Der Straeten (1887-1961).

November luidt

November luidt den dood der zomerdagen,
- de laatste van een glorievollen tijd, -    
die, een voor een, met droeven kerkhofwagen,
naar bloemelooze graven zijn geleid.

De mare is door het treurend woud gedragen,
dat, blaren strooiende, zijn rouw bereidt
en in de hagen late vogels klagen :
" November luidt! Den winter nu verbeidt ! "

En langs de paden van mijn stillen tuin
waar kranke wasem zweeft van stervend loover,
en ook een kille huivering reeds over
de kale twijgen rilt der boomenkruin,
daar bloeit als wintertroost een goudgegeelde,
een honderdkleurige chrysantenweelde.

 uit : De gouden poort. Bloemlezing voor middelbaar en normaalonderwijs, J. Kuypers (ed.), Antwerpen, De Sikkel, 1943, 139 (vermelding uit : Stille Preludiën).
----
zie over Clemens Van Der Straeten : http://www.hasel.be/nl/subjects/6530/van-der-straeten-clemens-1887-1961



   

woensdag 30 oktober 2013

London calling (I) - Kensington Gardens , Hyde Park & Apsley House

Het is dan toch werkelijkheid geworden....Londen. Eindelijk heb ik deze stad bezocht. De ervaring was zo overrompelend dat ik één en ander kwijt wil via enkele berichten. Waarom enkele folders opbergen in een doos - om dan door een boekenjager later te worden gevonden... . Ik wil niet dat er gewoonweg enkele foldertjes verdwijnen in een kast.   
De reis (24/28-10-2013) hebben we gemaakt met de Eurostar en alleen al dit zou ik in enkele berichten kunnen beschrijven. Het is uiteindelijk toch opmerkelijk dat je in zeer korte tijd naar een heel andere wereld wordt gevoerd (1).

We kwamen al gauw vrij vlot in Londen aan en na een snelcursus "subway", en wat zoeken naar het hotel, kwamen we toch wel op onze bestemming.



Daar we in de wijk Queensway verbleven konden we snel "Kensington Gardens" vinden waar je opeens in een zeer rustige plaats vertoeft (2). Knap toch dat de Britten zo verfijnd en trots omgaan met hun parken. Hier kunnen we nog wat van leren. Het was een leuke rustbrenger na een toch wel vermoeiende zoektocht naar het hotel.  Deze terreinen waren verbonden met "Nottingham House" dat in 1689 door William III werd  omgevormd tot "Kensington Palace". Dit park was initieel niet open voor het publiek. Het was Koning George II die het park opende - enkel op zaterdagen voor "respectably dressed people". William IV opende het park het hele jaar door. (3)
In het park is de aanwezigheid van eekhoorns (squirrel) toch wel opmerkelijk.




Alhier in Vlaanderen moet je al veel geluk hebben om in een boswandeling er even kort één te zien. In dit park zag ik op zeer korte tijd meer eekhoorns dan ik mijn hele leven moet hebben gezien. Ze zijn van een andere soort dan deze die we hier kennen. Opzoekwerk leerde mij dat wij alhier te maken hebben met de zgn.  Sciurus vulgaris, de alom gekende rode eekhoorn. De eekhoorn die wij in het park zagen was een grijze soort. Deze blijkt ooit in het Verenigd Koninkrijk te zijn geïntroduceerd en heeft de rode eekhoorn teruggedreven tot het noorden van de eilanden (4). Het gaat om de Eastern Grey Squirrel (sciurus carolinensis). De eerste introductie - van deze soort - waarvan men weet gebeurde in 1867 in Cheshire (5). We hebben op zeker moment een prachtige achtervolging gezien van een hond op zo'n grijze eekhoorn en het diertje zocht al gauw een boom op. Zouden de Britse honden kwaad zijn op deze indringer(s)?
Een werkelijk prachtig "eiland" in Kensington Gardens zijn de "Italian Gardens".


De constructie zou zijn opgericht als geschenk van Prins Albert aan zijn vrouw "Queen Victoria" (6) (7). Voor de liefhebbers; in de films "Bridget Jones The Edge of reason" en "Wimbledon" is deze locatie ook te zien...(8) Ik herinner mij inderdaad de knotsgekke scene (gevecht) tussen Hugh Grant en Colin Firth.

Verder wandelden we dan richting Hyde Park waar we "Diana Memorial Fountains" zagen.(9)  

In Hyde Park - The Serpentine zijn er ook heel wat zwanen te zien.  
 

Heeft er niet direct iets mee te maken, doch ik dacht op dat moment aan een passage in het boek van Tim Birkhead.

"In Engeland waren knobbelzwanen koninklijk bezit. De zwanen op het laagste rak van de Theems worden nog altijd uit naam van de kroon geclaimd door het hoofd van de hofhouding en door twee 'eerzame gilden', het wijnkopersgilde en het lakensverversgilde. Deze werden al in de vijftiende eeuw met dit recht van zwaandrift begiftigd. Hoewel de zwanen zich in het vrije veld bewogen en niet tam waren, werden ze nauwlettend bewaakt en tijdens een jaarlijkse plechtigheid van een eigendomsmerk voorzien.(...)"(10)  

Ik denk ook even aan de vele concerten die er hier in Hyde Park al zijn doorgegaan. Bekendst is misschien wel het concert dat de Rolling Stones gaven op 5 juli 1969 dat werd opgedragen aan de twee dagen hiervoor overleden Brian Jones. Mick Jagger begon het concert met het voordragen van - een deel van - het gedicht Adonaïs, dat Percy Byssche Shelley (1792-1822) schreef  ter gelegenheid van het overlijden van John Keats (1795-1821). Jagger zou volgende verzen hebben voorgelezen (11) :
   
Peace, peace! he is not dead, he doth not sleep
He hath awakened from the dream of life
'Tis we, who lost in stormy visions, keep
With phantoms an unprofitable strife,
And in mad trance, strike with our spirit's knife
Invulnerable nothings. — We decay
Like corpses in a charnel; fear and grief
Convulse us and consume us day by day,
And cold hopes swarm like worms within our living clay.
The One remains, the many change and pass;
Heaven's light forever shines, Earth's shadows fly;
Life, like a dome of many-coloured glass,
Stains the white radiance of Eternity,
Until Death tramples it to fragments. — Die,
If thou wouldst be with that which thou dost seek!
Follow where all is fled!
...
Wat dom van mij! Totaal vergeten om "Speakers corner" op te zoeken! Volgende keer dus. Reden was onder andere dat voor de aankomst op onze bestemming we passage zagen van een ruiterijstoet. Prachtig tafereel dat we zomaar kregen "en passant".


Maar eigenlijk waren we op weg naar Apsley House....of beter gekend als het Wellington Museum. Dit situeert zich aan Hyde Park Corner. Apsley House - genoemd naar Baron Apsley - kwam in 1807 in het bezit van de familie Wellesley.

"The first Duke of Wellington" ( Arthur Wellesley - 1769-1852) is  gekend voor de slag van Waterloo (1815) waar aan de heerschappij van Napoleon voorgoed een einde werd gesteld. Later werd Wellington zelfs eerste minister.(12)

In het huis zien we objecten die te maken hebben met de loopbaan van Wellington. Ooit lees ik nog eens een boek van deze fascinerende persoon. Ik wou voornamelijk de kunstcollectie eens van nader bekijken. Dit kan ik iedereen aanraden. Ga eens naar een minder gekend museum. Je doet er steeds opmerkelijke ontdekkingen.(13) Wat te denken van "The Eavesdropper" van Nicholas Maes (14); of "The smokers" van Adriaan Brouwer (15).  "The dining room" met de schilderijen van alle toenmalige Europese vorsten was fenomenaal. Opvallend is ook dat Wellington één en ander verzamelde van Napoleon.

Bij het verlaten van het museum hebben we ook even kunnen genieten van Wellington Arch dat werd gebouwd tussen 1825-1827.(16) Dit monument hebben we niet bezocht.

Mogelijks doe ik dit later nog eens...want Apsley House wil ik nog eens bezoeken......


 



(1) zie eerdere plannen om een tunnel te graven in bericht :
http://twaut.blogspot.be/2013/03/tijdsdocument-1.html
(2) http://www.royalparks.org.uk/parks/kensington-gardens
(3) B. Weinreb en C. Hibbert (ed.), "The London Encyclopaedia ", Macmillan, Londen, 1993, 436-437.
(4)  http://www.natuurpunt.be/nl/biodiversiteit/dieren-in-nesten/de-eekhoorn_3041.aspx
(5) http://www.env.gov.bc.ca/wld/documents/ce19breummer.pdf
(6) http://www.royalparks.org.uk/parks/kensington-gardens/kensington-gardens-attractions/italian-gardens
(7) zie pagina met oude foto's http://www.supporttheroyalparks.org/explore/tiffany_fountains/photos/album/451#!prettyPhoto
(8) http://www.royalparks.org.uk/parks/kensington-gardens/about-kensington-gardens/kensington-gardens-in-film
(9) http://www.royalparks.org.uk/parks/hyde-park/hyde-park-attractions/diana-memorial-fountain
(10) Tim Birkhead , De wijsheid van vogels. Een geïllustreerde geschiedenis van de ornitologie, De Bezige Bij, Amsterdam , 2008, 232.
(11) http://en.wikipedia.org/wiki/Adona%C3%AFs
(12) http://www.english-heritage.org.uk/daysout/properties/apsley-house/history-and-research/history/
(13)http://www.english-heritage.org.uk/content/imported-docs/a-e/apsleyhouseartcatalogue.pdf
(14) http://www.bbc.co.uk/arts/yourpaintings/paintings/the-eavesdropper
(15) http://www.bbc.co.uk/arts/yourpaintings/paintings/the-smokers
(16) http://www.english-heritage.org.uk//daysout/properties/wellington-arch/

woensdag 23 oktober 2013

L'exécution

In een recent bericht (1) had ik het over "L'exécution" van Robert Badinter. Dit boek van de Franse advocaat en politicus ontdekte ik via een uitzending van het radioprogramma Friedl. Het ging om de uitzending met Walter Van Steenbrugge (2). Enige tijd later kwam deze boekenjager het bewuste boek tegen. Ik laat het inmiddels nooit meer liggen en zou het aan iedereen die interesse heeft in recht, recht studeert of ambities in dat verband heeft kunnen aanraden. 
 
 
In dit boek vertelt Robert Badinter (geb. 1928) over zijn loopbaan en over zijn taak als advocaat van Roger Bontems die samen met ene Claude Buffet werd vervolgd voor twee moorden. Beide werden ter dood veroordeeld. In 1972 werd de straf ook voltrokken. Iets meer dan 40 jaar geleden.
 
Later zal Badinter nog een levenswerk maken van de afschaffing van de doodstraf in Frankrijk. Daarover gaat het boek "L'abolition". Beide boeken zijn toch wel een bijzondere getuigenis van een moedig man die een levensmissie heeft en met succes heeft afgerond.

Ik denk ook bij Badinter aan het gegeven dat alles steeds een nader onderzoek vereist.

(1) http://twaut.blogspot.be/2013/10/joos-friedl-en-radio-1.html
(2) http://www.radio1.be/programmas/frdl/archief


 

dinsdag 22 oktober 2013

Joos(t) mag het weten

We weten dus niet waarom het programma Joos is afgevoerd......Joost mag het weten. Deed mij denken aan de sketch van André Van Duin (1). Het spreekwoord "Joost mag het weten" heeft een toch wel bijzondere verklaring. Er zijn twee mogelijkheden. Vooreerst is het zo dat Joost één van de vele namen voor de Duivel is. Anderzijds zou het afkomstig zijn van het Javaanse woord : dejoos en dat zou uit het Portugese Deos komen, hetwelk God betekent.....dus : God mag het weten.(2)



(1)  http://www.youtube.com/watch?v=oq3fy08UOPM
(2) K. TER LAAN , Nederlandse spreekwoorden/spreuken en zegswijzen, Elsevier, Amsterdam/Brussel, 1981, 166.

maandag 21 oktober 2013

Joos, Friedl en radio 1

Iedereen heeft momenteel een mening over het afvoeren van het radioprogramma "Joos" op radio 1. We zijn plotseling allemaal - terecht - verontwaardigd. Wat de echte reden is? Wie zal het zeggen? 
 
Voor één keer wil ik meehuilen met de wolven. Ik kan het niet genoeg herhalen....een schande is het als een programma door een openbare omroep wordt afgeschaft die een meerwaarde was voor de luisteraar. Is het alternatief dan te luisteren naar oppervlakkige radioprogramma's en presentatoren met een "joepie-mentaliteit" die dan nog is af en toe via telefoonspelletjes hun medemens foppen, belachelijk maken; of zitten mee te zingen. Ja dit is het alternatief. We zijn van de joepie-generatie die alles leuk en hapklaar geserveerd krijgt, foute informatie over songs krijgt en bij momenten zich mag wanen in één of andere discotheek afgaande op het soort muziek die sommige zenders thans programmeren.
 
Ik vond het bijvoorbeeld een ware schande dat het boekenprogramma Friedl niet meer werd verder gezet....wat was hier dan het alternatief? Wel....... zonder Friedl had ik heel wat literatuur gemist; ik ontdekte boeken als Karakter van Bordewijk, Pieter Bas van Bomans en l'exécution van Robert Badinter. Het zette mij aan tot het lezen van Elsschot. Neen dit was voor mij een programma dat mij op zondagvoormiddag enige cultuur kon bijbrengen. Zo gaat dit blijkbaar....cultuur heeft hier in Vlaanderen geen waarde meer. Over cultuur denkt men na in termen van cijfers. Spijtig toch.
 
 

vrijdag 13 september 2013

Herman Teirlinck

Er is wat te doen omtrent de schrijver Herman Teirlinck (1879-1967). We mochten namelijk vernemen dat het Herman Teirlinckmuseum in Beersel vanaf 1 januari 2014 de deuren zou sluiten. Eén en ander is momenteel toch wel een gespreksonderwerp.(1)
 
Kent men deze Herman Teirlinck? Bij deze veelzijdige auteur , zoon van Isidoor Teirlinck (1851-1934), dacht deze boekenjager tot voor kort vooral aan  "Maria Speermalie". Van deze roman herinner ik mij ook nog de televisieserie met in de hoofdrol Tessy Moerenhout (1952-2011).  
 
Enige tijd terug las ik de roman "Het ivoren aapje. Roman van een Brusselsch leven". Ik had als boekenjager al wat over dit werk horen vertellen en alleen al om te weten te komen wat de titel betekent was voor mij een openbaring. Het is een roman - met heel wat personages (je moet bijna een notaboekje bijhouden) - die zich afspeelt in het Brussel van het begin van de twintigste eeuw. Hoofdpersonage is ene Ernest Verlat die een beetje overkomt als een zwak figuur, meeloper en voor zijn omgeving meer kwaad dan goed doet. Verlat raakt gefascineerd door ene Rupen Sörge, een echte "s'en foutist" zoals we misschien af en toe zelf eens graag door het leven willen struinen op zoek naar opportuniteiten.....
 
Ik kan niet anders dan iedereen aanraden "Het ivoren aapje" dringend te lezen. Vraag is of men dit doet - zelfs de mensen die zich nu ergeren aan het sluiten van dit museum. Ga een boekenhandel binnen en je wordt nu niet bepaald overrompeld door de oude Vlaamse literatuur. Op rommelmarkten allerhande is iedereen er vroeg bij om allerhande verzamelobjecten als eerste aan te treffen....voor de Vlaamse literatuur hoeft men zich niet te haasten. Oude Vlaamse literatuur is niet meer in. De toevallige bezoeker van deze blog nodige we uit enkele andere berichten te lezen.....ken je sommige van deze auteurs? Ik had Herman Teirlinck gelezen, voor er sprake was van een sluiting van het museum. Misschien is er toch enige verandering op komst en is de sluiting - of de plannen - een nieuwe start...
 

zie ook

http://www.ipetitions.com/petition/hthmoetopenblijven/

zaterdag 7 september 2013

The Beatles in Hamburg

Weer maar eens een vondst van "The Beatles" (1).  En weer heeft het te maken met hun optredens te Hamburg. Het betreft de live-opnames van een optreden (of meerdere optredens) te Hamburg in de Star-Club.
  
The Beatles hadden op het moment van dit optreden  reeds een eerste single uitgebracht (Love me Do). Deze Star-Club is bekend voor zijn optredens van een reeks artiesten waaronder Ray Charles, Chuck Berry ...en zelfs Jimmy Hendrix (2).
 
De opnames zouden zijn gedaan met een eenvoudige bandopnemer (3). Pas in 1977 werden ze op LP uitgebracht. Op de dubbel-LP die ik heb staan 26 nummers. Er bestaan blijkbaar versies met meer nummers.....zoektocht is geopend! 
 
Alhoewel men af en toe oppert dat de opnames niet zo goed zijn komt het mij toch nog als zeer geslaagd over. Het is ongelooflijk ....de opname van Twist and Shout is gewoonweg magisch. 
 
Elk nummer heeft zo zijn geschiedenis. Zo brengen ze een cover van een nummer genaamd: Remeniscing.  Dit is een nummer dat origineel gezongen werd door Buddy Holly  - kort voor dit optreden te Hamburg postuum als single uitgebracht (4).
 
Eerlijk, dergelijke vroege opnames van The Beatles hebben iets speciaals en we bewaren zo een stukje geschiedenis.

--------
 
(1) zie mijn eerder bericht
 http://twaut.blogspot.be/2013/06/opnieuw-een-bericht-waar-ik-het-heb.html
(2) http://www.starclub-hamburg.com/bands-des-starclub-hamburg.html
(3) http://www.beatlesource.com/bs/to-starclub.html
(4) http://www.youtube.com/watch?v=rFrR50wP2cE

vrijdag 6 september 2013

Het is weer voorbij die mooie zomer

Nu moeten we het zowat hebben gehad. Het winterde nog vrij laat en de zomer wou maar niet komen opdagen. Thans staan we aan de vooravond van de winter. We hebben nog één week goed weer gehad en nu is het vermoedelijk gedaan. Vermoedelijk zullen we een paar keer op de radio het liedje van Gerard Cox horen..."'t is weer voorbij die mooie zomer". Ik dreig er een beetje depressief van te worden. 

Neen geef mij de zomer en puffende mensen.  Lange looptochten in de hete zon. De zon op je armen brandend terwijl je sport. Puur genieten is dat. Maar nu komt het al gauw. Regen, wind, hagel....beuh! Ik haat de winter...

WAUT out!

dinsdag 3 september 2013

Ochtendgedicht

Vanmorgen citeerde iemand uit een prachtig gedicht wat uiteindelijk van Luuk Gruwez blijkt te zijn. "Laten we de tederheid dan veinzen." Mooie zin.   

.....

Sourdine

En als er geen tederheid meer is,
laten we de tederheid dan veinzen
met geblinddoekte handen en geloken ogen,
liggend aan elkander als een grens.
Een woord mag dan niet langer een woord heten,
maar een mondvol troostvol verzwijgen;
en verlangen niet langer een armslag lang,
maar verder, weidser dan een vergezicht
vol zomervogels, muziek van Mendelsohn, een sfumato
aan Da Vinci ontleend. Jij zult je mooiste medelijden
ruilen met mijn liefste verdriet; ik, voorzichtig talmen
om het tanen van je lichaam dieper af te tasten.
O als er dan nog tederheid is, laten wij de tederheid vrezen
als een oud zeer. Zoveel tederheid,
daar kon geen mens ooit tegen.

Luuk Gruwez
uit: Bandeloze gedichten
Amsterdam, De Arbeiderspers 1996 (1)

.....

Zo maar een beetje poëzie op een dinsdagochtend tijdens een zoektocht naar boeken. Meer heeft een mens niet nodig. De dag moet nog beginnen en je ontbijt reeds literatuur. Dan mag de tijd even stoppen...      

(1) http://www.poezie-leestafel.info/luuk-gruwez

donderdag 8 augustus 2013

Frontliteratuur (IX) - Franz De Backer

Een klassieker van de Vlaamse frontliteratuur is wel "Longinus" (1934). Auteur betreft Franz De Backer (1891-1961), Aalstenaar van geboorte, die in 1911 het diploma van regent behaalde. Tijdens WO I nam hij dienst als vrijwilliger. Hij werd twee keer gewond.
 
In 1923 promoveerde hij tot doctor in de Germaanse filologie. De Backer was vanaf 1925 verbonden aan de Rijksuniversiteit te Gent waar hij doceerde. Hij publiceerde verschillende wetenschappelijke werken over literatuur. Hij bewerkte ook de vertaling van L.A.J. Burgersdijk van de complete werken van William Shakespeare.

  
Hij was jarenlang voorzitter van de Vlaamse P.E.N. Club, en ijverde voor de erkenning van de Vlaamse literatuur op internationale congressen. Longinus is de naam van de Romein die de zijde van Jezus Christus zou hebben doorboord bij zijn kruisiging. Het verhaal van het boek is in feite dat Longinus in feite telkens herboren wordt om moorden te begaan, tot de maat vol wordt in de wereldoorlog.(1) In dit boek krijgen we aan een razend tempo een schets van het leed aan het front. Frontliteratuur geschreven door iemand die het heeft meegemaakt.
 
 
De hoofdfiguur wordt in de loop van het verhaal wel officier maar heeft vooral oog voor de dagdagelijkse problemen van de gewone soldaat. De auteur confronteert ons met de waanzin van het begrip oorlog wanner hij stelt : " En 'k wist, dat de oorlog kwam, en 'k wist, dat ik niet wou meedoen in een collectieve waanzin, die over de wereld hing, dat ik niet wou meedoen in een onmenselijke strijd door machten boven de massa beslist, als uitbating van misbegrijpen van enge nationaliteiten tegenover elkaar en van barbaarse instincten die niet wilden luwen, als een veiligheidsklep voor overbevolking, misschien, of stellig een hoop op uitkomst aan een hopeloze economische toestand." We krijgen ook gevoelige thema's zoals zelfverminking - " ...een soldaat was naar de hulppost gekomen, ziek, zei hij, en werd teruggestuurd. en dan een knal, een kreet, en een ogenblik later staggerde hij kermend binnen, met een zwartgebrande, ontvleesde hand: de opstekende beendertjes waren rood als een bloem van ontzetting. Een verband. Een stukje papier op de borst van de zwijmende man: mutilation volontaire. Dokters waren koel." - en de gruwel van het gebruik van gifgas - " Dan kwam, onverwacht, na een uitzending van wolken, laag bij de grond vloeiend als grote groene rochels van teringlijders, hoestend en wenend bestreken we met loof en rapen onze gefolterde ogen, door onze zakdoek heen scheen het alsof we onze longen gingen uitspuwen. 't Was de eerste gasaanval."  
 
Neen, oorlog is geen pretje. Pure ellende die De Backer ons op confronterende wijze schetst. Je raakt er onder de indruk van. Elke oorlog is er één te veel. Het is pure waanzin en van dit gegeven weet Franz De Backer ons te overtuigen.  

Bibliografie
 
http://schrijversgewijs.be/schrijvers/de-backer-franz/

Franz De Backer, Longinus en andere verhalen, Heideland, Hasselt, 1961.
 
(1) K. Ter Laan, Letterkundig woordenboek voor Noord en Zuid, N.V. De Nederlandsche boekhandel, Antwerpen, 1952, 33.

woensdag 24 juli 2013

Camps heeft gelijk

Je zou soms wel eens na het lezen van het stukje (Winkeltje) in  "De Morgen" het kunnen uitschreeuwen dat Camps eens te meer overschot van gelijk heeft. Vandaag ging zijn stukje over de aandacht die de "hittegolf" heeft gekregen in de media.
 
Wat een gezeur is dat toch altijd in de media eens we enkele dagen kunnen genieten van warm weer. Ik herinner mij de afgelopen maanden van regen, kou, sneeuw en andere ellende. Je zat in de lente nog te rillen van de kou en vroeg je elke morgen af wat te dragen. Je ging als het ware van gewoonte niet buiten zonder paraplu. Het land kon geen buitenactiviteiten meer organiseren....
 
De pers lijkt mee aan de toog te staan en heeft geen enkele ambitie meer om andere meer schokkende nieuwtjes even aan een studie te onderwerpen en te duiden. Is er echt niet meer aan de hand in de wereld? Het moet wat zijn voor de ambitieuze journalist, op weg naar overvolle zwembaden waar je moet sleuren met je materiaal en de zonnekloppers interviewen....om dan in de file terug naar de redactie te gaan.  Alleen dit verklaart misschien waarom het zeuren nog eindelozer lijkt te worden.
 
Ja zeg, gaat dit het tijdsbeeld zijn als we de journaals later zullen bekijken, Is het ook besparing op de redacties? Camps heeft dus gelijk!
 
 

dinsdag 23 juli 2013

Ledeganck (II)

Eerder had ik het in deze blog over Karel Lodewijk Ledeganck (1). Deze opmerkelijke persoon lokte mij vandaag richting Eeklo. Ik was in de buurt en dacht...dat wil ik nu toch eens zien. Vroeger was ik eens gepasseerd door Eeklo zonder naar ik mij meen te herinneren dit beeld degelijk te kunnen observeren. Dit doet een mens in het leven. Razen, razen,...en geen tijd nemen voor ons verleden. Wel dit deed uw dienaar vandaag even wel. Ik ging het beeld van Ledeganck eens aan een studie onderwerpen. 


Het staat in feite in het centrum van Eeklo, meer bepaald op het  Ledeganckplein, op de kruising van de Boelare, de Stationsstraat, de Molenstraat en de Koning Albertstraat. (2) 

Het standbeeld is van de hand van Jules Lagae (1862-1931) en werd plechtig onthuld op 29 augustus 1897. Jules Lagae is trouwens bekend voor zijn standbeelden van Guido Gezelle (Brugge), buste van Guido Gezelle (Kortrijk), Geketende slaven (Gent - Citadelpark), Albrecht Rodenbach (Roeselare)...

Zo zie je maar dat een standbeeld altijd even een studie waard is. Razen, razen....maar vandaag wou ik dat de tijd even bleef stilstaan. ....gelukt lijkt mij, en hopelijk een mooi eerbetoon aan deze reus van de Vlaamse beweging.

Noten

(1) http://twaut.blogspot.be/2013_02_01_archive.html
(2) http://www.eeklo.be/Eeklo_leeft/toerisme#ledeganck

vrijdag 12 juli 2013

Schatten in een schriftje - Alexis De Carne

Toen ik enkele maanden terug mij lanceerde in het blogwereldje had ik nooit gedacht dat er een moment zou komen dat er enige luwte zou komen in het opstellen van berichtjes. Uw dienaar werd de afgelopen weken geconfronteerd met een panne aan het internet en geniet duidelijk ook van het prachtige weer.....en gaat op zoek naar boeken.
 
Als je nu op zoek gaat naar boeken, dan tref je soms ook allerlei schriftjes aan...reisverhalen zijn bijvoorbeeld zeer populair. Recent vond ik een redelijk oud schriftje waar allerlei gedichten in geschreven stonden. Het gaat hier om gedichten die te maken hebben met de Vlaamse gedachte. Waarom niet eens af en toe deze gedichten bespreken dacht ik zo...
 
Een eerste gedichtje
 

Het gaat hier om een lied "O Magali". Onze verzamelaar had enkel de eerste drie strofen blijkbaar overgeschreven.

---------------
 I.

Kent gij de streek van God verkoren?
Effene vlakte, diep verschiet,
Wemelend veld waar 't gulden koren
Liefelijk zingt zijn ruischend lied?

KOOR : Vlaanderen lief, gij zijt dat land
               Dat uitverkoren,
               Dat boven al de kroone spant,
               Mijn Vlaanderland
 
II.
 
Kent gij de streek waar blij de stroomen
Mandel en Lei en I Jzer-vliet,
Kronkelend van den heuvel komen
Vloeiende tusschen lisch en riet !
 
KOOR : Vlaanderen lief, gij zijt dat land
                Der blij de stroomen,
                Dat boven al de kroone spant,
                Mijn Vlaanderland.
 
III.
 
 
Kent gij de meerschen zonder palen
Dampend alom van Meiedauw,
Tintlend tapijt vol goud-koralen
Purper en rood en gloeiend blauw?
 
KOOR : Vlaanderen lief, gij zijt dat land
                Der goud-koralen,
                Dat boven al de kroone spant,
                Mijn Vlaanderland.
 
IV.
  
Kent gij de streek van 't blonde Noorden?
't Waait er en 't buischt er 's winters fel;
Zoet zingt de wind zijn wilde akkoorden,
't Kind van de streek verstaat ze wel.
 
KOOR : Vlaanderen lief, gij zijt dat land
               Van 't blonde Noorden,
                Dat boven al de kroone spant,
                Mijn Vlaanderland.


V.
 
Kent gij de streek der Vlaamsche tongen.
Kent gij den klank van 't Vlaamsche lied,
't Lied dat Kaproen en Klauwaart zongen
Telkens ze Roelant strij dwaarts riep?

 
KOOR : Vlaanderen lief, gij zijt dat land
              Der Vlaamsche tongen,
             Dat boven al de kroone spant,
             Mijn Vlaanderland.

VI.
 
 
Kent gij de streek waar 'k ben geboren,
Waar dat ik kind en kersten werd ?
Kent gij de klok en d'hoogen toren
Mij alle twee zoo dier aan 't hert?

 
Koor: Vlaanderen lief, gij zijt dat land
           Waar 'k ben geboren,
           Dat boven al de kroone spant,
           Mijn Vaderland.

-----------------------(1)

De auteur betreft Alexis-Josephus De Carne (1848-1883). Hij werd geboren te Stavele op 11 december 1848, priester gewijd in 1872, en kwam te overlijden op 16 december 1883.
 
De Carne was een priester-dichter.(2) Het lied moet op gegeven ogenblik zeer populair geweest zijn.  

 
-----------

 Noten
 
(1) tekst komt uit Hugo Verriest, "Twintig Vlaamsche koppen", II, Leuven-Gent-Mechelen, S.V. De Vlaamsche Boekenhalle, 34-35 (zie ook http://www.dbnl.org/arch/verr007twin04_01/pag/verr007twin04_01.pdf ) met hierin ook een prachtige omschrijving van de auteur.
 
(2) zie ook afbeelding van een gedenkplaat aan zijn geboortehuis.
http://www.alveringem.be/toerisme/index.php?Itemid=232&id=21&option=com_content&task=view
 

 


 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 




 
 




 
 
 

 
 
 
 
 
 
 


.
 
 


 
 
    

zondag 9 juni 2013

Ain't she sweet

Opnieuw een bericht waar ik het heb over een LP die ik heb aangeschaft. Het betreft een "collectors item" van The Beatles. De LP die ik vond betreft een verzamelalbum "The Beatles Featuring Tony Sheridan".


Tony Sheridan (1940-2013) ontmoette The Beatles te Hamburg in 1961 (of 1962).(2) Zij waren toen nog niet bekend, verzorgden er optredens en maakten kennis met elkaar.  



Het kwam zelfs tot een opname. De LP die ik vond is blijkbaar een verzameling van de resultaten van deze samenwerking.
 
Toen ik het nummer Ain't she sweet hoorde had ik het gevoel met een teletijdmachine naar de "sixties" te zijn overgebracht. Het nummer is blijkbaar opgenomen op 22 juni 1961 nadat ze eerder Tony Sheridan hadden begeleid. (3) Ain't she sweet is een nummer dat origineel geschreven werd door Milton Ager en Jack Yellen in 1927 en dat door verschillende artiesten werd opgenomen. Het is ook te horen in heel wat films (recent nog in de film "Midnight in Paris" van Woody Allen).
 
Alleen om deze reden acht ik mijzelf gelukkig dat ik af en toe tijdens mijn zoektocht naar boeken toevallig dergelijke zaken - en de verhalen hieraan verbonden - ontdek.
 
Bibliografie
 
(1) http://www.beatlesbible.com/people/tony-sheridan/
(2) http://www.beatlesbible.com/songs/aint-she-sweet/

woensdag 5 juni 2013

Frontliteratuur (VIII) - August Van Cauwelaert (II)

Van de eerder besproken auteur August Van Cauwelaert (1) vond ik een opmerkelijk gedicht in een samenstelling van "balladen". Het betreft een Vlaamse Pocket samengesteld door Bert De Corte (1915-2009) met als titel "Van Heer Halewijn tot vrouw Griese".
 
Het gedicht van August Van Cauwelaert dat is opgenomen in deze bloemlezing is toch wel opmerkelijk.


(2)
 
 
Het gedicht handelt over de Duitse auteur Reinhard Johannes Sorge (1892-1916) die op 20 juli 1916 overleed bij de Slag aan de Somme. Des te opmerkelijker is dat August Van Cauwelaert zelf zwaar gewond raakte aan het front in april 1916. Hij herstelde maar moeizaam van zijn verwondingen. Hij bleef er zijn leven lang nadeel van ondervinden.
 
Bibliografie
 
(1) zie mijn eerder bericht over August Van Cauwelaert
 
(2) Bert De Corte (ed.) "Van Heer Halewijn tot vrouw Griese", Uitgeverij Heideland Hasselt, 1962, 54-55.  

dinsdag 4 juni 2013

Oud en nieuw.

Even een fotoreportage....
Recente foto zicht op Vossenstraat te Brussel
....en deze is iets ouder
 
Foto zicht op dezelfde Vossenstraat van Willy Kessels (ca. 1931)
De Vossenstraat is een heel leuk straatje te Brussel. Ik passeer er regelmatig en even waan je je er op vakantie. Zeker als de zomer eindelijk op komst is...
  
Bibliografie
 
Oude foto komt uit : Albert Guislain, Découverte de Bruxelles (photos de Willy Kessels (assistant : Léon Stons)) , L'églantine Brussel 1931  
 
 

donderdag 30 mei 2013

Pete Seeger - We shall overcome

In mijn zoektocht naar boeken kan ik ook dikwijls aan het aanbod vinyl op rommelmarkten niet weerstaan. Noodgedwongen - na enige tijd met LP's te zijn thuisgekomen - heb ik mij een platendraaier aangeschaft. Op vrij korte tijd heb ik zo toch al één en ander kunnen verzamelen. Naast de muziek integreert het verhaal achter een stukje muziek mij. Muziek beluisteren is ook een beetje lezen. Zo kwam ik recent in het bezit van een LP van de folkzanger Pete Seeger (1919). Het betreft de LP "We shall overcome. Recorded Live at Historic Carnegie Hall Concert. June 8, 1963. 
 
 
 
Dit is dus nu bijna 50 jaar geleden opgenomen en sommige van de nummers zijn op zo'n mooie wijze gebracht dat ik maar één vraag heb. Waarom was ik op 8 juni 1963 niet in Carnegie Hall? Zou men aan de ingang een handleiding om een beter mens te worden hebben uitgedeeld?

De verhalen achter al deze nummers zijn toch ook bijzonder. Ik vroeg mij echter direct af wat het verhaal was achter de song "Who killed Davey Moore". Dit nummer werd geschreven door Bob Dylan Het betreft een nummer dat handelt over een bokser Davey Moore. Deze verloor op 21 maart 1963 een titelkamp. Alhoewel hij achteraf nog de pers te woord stond verloor hij later het bewustzijn en overleed hij op 25 maart 1963 (1). Het overlijden van deze bokser wordt in deze song aangeklaagd en iedereen die als het ware belang heeft komt in deze song aan het woord.

Zo heeft iedere song op deze LP een verhaal. Beter dan sommige zaken wat thans de hitparades kleur geeft als je het mij vraagt...

 (1) http://sportsillustrated.cnn.com/vault/article/magazine/MAG1135180/1/index.htm
 http://www.youtube.com/watch?v=OlVQ7PHi-Ss
  
 
 

dinsdag 28 mei 2013

Frontliteratuur (VII) - De bevrijders (I)

Tot op heden heb ik in de rubriek frontliteratuur werken over de eerste wereldoorlog aan bod laten komen. In dit stuk bespreek ik een werk over de tweede wereldoorlog.
 
Ik vind tijdens mijn zoektocht naar boeken allerlei dingen. Zonde van dit niet aan te schaffen. Deze blog laat dan toe op zoek te gaan naar meer informatie over de uitgave.

Zo vond ik een partij boekjes genaamd "Collectie "De bevrijders"" uitgegeven na WO II met vooraan en in de boekjes steeds prachtige tekeningen. Wie deze tekende is mij tot op heden niet gekend. De uitgever betreft J. Notez te Brussel. Ze werden gedrukt bij Anneessens te Ninove. Het betreft boekjes van een kleiner formaat (ca.12,5 x 15,8 cm) die blijkbaar na WO II werden uitgegeven voor de ronde prijs van vijf frank.

Men brengt via deze boekjes hulde aan onze bevrijders. Inderdaad, we mogen niet vergeten dat het dank zij de opofferingen is van de geallieerden dat we zoveel jaren terug werden bevrijd. Zij gingen ver van huis en zonder hun opofferingen had de geschiedenis misschien een heel ander verloop kunnen hebben.
 
Het boekje met nummer 23 heeft als titel "Ten dienste van de gewonden. Dagboek van een Amerikaanse verpleegster." Auteur betreft ene Joan Crane. Hebben we hier te maken met een pseudoniem.... Verdere gegevens van Joan Crane ontbreken voorlopig. Is het een pseudoniem? (1) Wie de vertaling verzorgde is mij ook niet gekend. Of we hier te maken hebben met een autobiografie is ook niet direct duidelijk. De hoofdfiguur betreft ene Joyce May die als vrijwilligster aan het front aan het werk gaat. Ze behoort tot een eenheid van het Amerikaans leger die in Frankrijk gewonden verzorgt. We komen te weten dat ze voordien schrijfster was. Het betreft een korte omschrijving waarbij de werkzaamheden van deze verpleegster en haar collega's worden omschreven. Randverhaal is hoe twee gewonde soldaten geconfronteerd worden met hun verwondingen en wat er op het thuisfront zich voordoet/zal voordoen.



Noot

(1) Het is mij niet gekend of dit een toeval is doch hier wordt ene Joan Crane geïnterviewd.  http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/7689293.stm
Trouwens het verhaal dat we hier horen in dit interview is ook bewonderenswaardig.

dinsdag 21 mei 2013

Frontliteratuur (VI) - Fritz Francken (III)

In een leesboekje getiteld "Onze Miel te Brussel" treffen we een gedicht aan van Fritz Francken.

 
Het gedicht komt uit de bundel "De vijf glorierijke Wonden", uitgegeven in 1919 bij Belgische boekhandel Juul Filliaert.  
 
Het leesboekje heeft als doel de belangstelling en sympathie op te wekken voor het leven, de zeden en gewoonten der bewoners van onze hoofdstad. Het is in de vorm van een doorlopend verhaal opgesteld, om een vertrouwelijke, gemoedelijke atmosfeer te scheppen.
 
 
 
Het boekje brengt ook het graf van de onbekende soldaat ter sprake. De kinderen brengen met hun vader een bezoek aan dit graf ..."Ingetogen blijven de kinderen staan en de woorden schieten hun te binnen van het aangeleerde gedicht: Nachtelijke Rust."

----

K. De Pauw, "Onze Miel te Brussel", Uitgeversfirma A. De Boeck, Brussel, 1936 (tweede druk), 5, 24,25,26.

zie over Karel De Pauw
http://www.amvb.be/collections/coll_karelDePauw.htm