donderdag 23 oktober 2014

Elsschot

Het einde van een slopende week en dan blijk je iets te vroeg wakker. Ik lag te denken aan een zin die ik deze week hoorde. Onbewust dachten ik en twee andere die in mijn buurt vertoefden - en vermoedelijk net als ik snakten naar het einde van de week...."Elsschot".

Nu, iets later, in plaats van zinloos te liggen woelen ben ik opgestaan en de passage gaan zoeken in mijn exemplaar van Willem Elsschot - Verzameld werk. Het blijkt te komen uit een gedicht "Het huwelijk"....


Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad
staan wetten in den weg en praktische bezwaren,
en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren,
en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat.


Ik noteer dit even en besef eens te meer wat een groot schrijver Willem Elsschot wel was.



    

zondag 27 april 2014

Nog dit

Wat gaat een weekend toch snel. Zelfs geen tijd gehad om de krant door te nemen. Met de rustige tonen van een CD van Diana Krall op de achtergrond doorblader ik de weekendeditie. Het stukje van de fotograaf Michiel Hendryckx - prachtmens 100 % - getiteld "Heimwee" doet mij wegdromen op deze zondagavond. Hij heeft het over zijn plekje in Japan waar hij dus de komende periode zal zijn. Wat gun ik het hem van harte daar te zijn, dat land te (her)ontdekken. Ik hoop ook ooit Japan te bezoeken en zal dan niet weten wat eerst te bezoeken. Ik zie mij door Japan reizen op zoek naar alles wat te maken heeft met schrijvers zoals Ryunosuke Akutagawa, Yukio Mishima....op zoek naar Japanse geschiedenis ("bende van The Waut") met Michiel Hendryckx voor een nieuw tv-programma....Oproep aan de VRT!
 
Ik heb ook zo'n plekjes waar ik zou willen terugkeren. In Bedoin aan de voet van Mont Ventoux. De schaduw van de wolken op de kale berg te bekijken wanneer ik vertrek 's ochtends voor een rustig looptochtje ....of de ochtenden in Zeeland in de omgeving van Kamperland,  ....of zoals Michiel het in zijn stukje zegt..."Heimwee is vaak vermomd ongenoegen."

Het ga je goed Michiel en stuur prachtige foto's...  

------

Het stukje Heimwee is te lezen in dS Weekblad - Bijlage bij De Standaard 26-4-2014

vrijdag 20 december 2013

Pyotr Ilyich Tchaikovsky

Kijk, na een hele avond te hebben geluisterd naar platen ....kom ik even tot rust. Klassieke muziek. Ik herinner mij nog één bepaald stuk klassieke muziek dat ik beluisterde op avonden waarop ik studeerde. Alles was dan rustig en op televisie was er de Koningin Elisabethwedstrijd. De tijd ging voorbij en de beruchte deadline van de student - het moment waarop vermoeidheid het wint van het verstand - komt naderbij. Eén bepaald stuk dat meermaals door de kandidaten werd gekozen gaf mij nieuwe kracht. Het betreft een werk van Pyotr Ilyich Tchaikovsky (1840-1893). Na het zovele malen te hebben gehoord heb ik later de gegevens nog eens opgezocht : vioolconcert in D. Major Op. 35.....en dan kwam enige tijd terug - zoveel jaren later dus - de dag dat ik de plaat toevallig vond.
 
En zowaar, een moment rust komt er terug aan terwijl ik ze even opnieuw beluister. Het betreft een uitvoering door de violist Leonid Kogan (1924-1982). Deze Russische violist won de Koningin Elisabethwedstrijd in 1951. De LP die ik vond is een opname met het Soviet State Radio Symphony Orchestra. De dirigent betreft Vassilii Nebolsin  (1898-1958).  
   
Ik vind het één van de prachtigste stukken klassieke muziek. Dank aan de Koningin Elisabethwedstrijd en Pyotr Ilyich Tchaikovsky.....
 
 
 
 

vrijdag 6 december 2013

W.H. AUDEN

De film "Four weddings and a Funeral" heb ik toch al een aantal keren gezien. Deze prachtige film - regie van Mike Newell - moet je echt eens zien. Een prachtige cast...Hugh Grant, Andy MacDowell en vooral Kristin Scott Thomas. Ook is er een knotsgekke Rowan Atkinson. Maar wat dan van het moment waarop het gedicht wordt voorgelezen? Recent vroeg ik dan ook aan een vriend over welk gedicht dat het hier gaat. Ik kreeg te horen dat het gaat om W.H. Auden (1907-1973)..... 


Stop all the clocks, cut off the telephone,
Prevent the dog from barking with a juicy bone,
Silence the pianos and with muffled drum
Bring out the coffin, let the mourners come.

Let aeroplanes circle moaning overhead
Scribbling on the sky the message He Is Dead,
Put crêpe bowls round the white necks of the public doves,
Let the traffic policemen wear black cotton gloves.

He was my North, my South, my East and West,
My working week and my Sunday rest,
My noon, my midnight, my talk, my song;
I thought that love would last for ever: I was wrong.

The stars are not wanted now: put out every one;
Pack up the moon and dismantle the sun;
Pour away the ocean and sweep up the wood.
For nothing now can ever come to any good.  (1)

--
Prachtig gedicht en eindelijk gevonden.


 Noot

(1) uit Twelve Songs,  X  in W. H. Auden, Collected Shorter Poems 1927-1957 , faber and faber, Boston-London, 1969, 92



zaterdag 30 november 2013

London calling (III) - Oliver Goldsmith (I)

Hoe ontdekt men het werk van een auteur? In de meeste gevallen via een bezoek aan een boekhandel, tip van vrienden, de boekenkast van je ouders of familie....Als je boekenliefhebber(jager) bent ontdek je soms wel eens iets wat je anders misschien nooit had gelezen. Recent gaf ik een vriend nog een tip over het bestaan van het boek "Rijnlandsche novellen" van Tony Bergmann, één van onze belangrijkste Vlaamse auteurs - doch dit is uiteraard voor een andere bijdrage. In ieder geval, zo leert deze dan weer eens een boek kennen dat niet - meer ? - in grote hoeveelheden wordt aangeboden in de zogenaamde "betere boekhandel". Want, men is zeer arm als men een mening krijgt voorgeschoteld over wat moet gelezen worden. Is toeval niet veel leuker.... Dat is juist het leuke aan het zoeken naar boeken. Men leest - of bezit - eens iets totaal anders en in heel wat gevallen deel je zo gauw een passie voor een bepaalde auteur.  Ik denk dat vele verzamelaars van platen wel eens hetzelfde gevoel hebben...?

De manier hoe ik kennis heb gemaakt met de auteur Oliver Goldsmith (1730-1774) is toch wel bijzonder. Tijdens mijn verblijf te Londen had ik mij voorgenomen deel te nemen aan een wandeling door een wijk te Londen alwaar de voormalige "Inns of Court" gelegen zijn. Deze Inns of Court verschaften vroeger de opleiding van de pleiters voor de common law-rechtbanken.(1) De gids - gewapend met een reuzengrote megafoon - was zeer bedreven in het citeren van Charles Dickens. Daarbij nam ze telkens vooraf - zo kwam het mij in ieder geval voor - eerst diep adem alsof ze zich concentreerde voor één of ander kunstje. Dan kwam het citaat waaraan geen einde meer scheen te komen....het zal nog een tijdje duren alvorens ik Dickens nog eens lees zonder aan de gids te denken. Toffe dame voor de rest hoor, maar het concept was niets voor mij. Het was een zeer prachtige omgeving die ik later nog eens aan een ander tempo wil ontdekken met een kenner van het Engels rechtsysteem....wie zich geroepen voelt?

Nu wou ik de dag nadien nog eens een kijkje gaan nemen in de omgeving. Vooral "Temple Church" leek mij interessant. Er was echter een dienst voorzien zodat een bezoek niet mogelijk was. Dit zal dus één van de zaken zijn voor een volgend bezoek aan Londen.




Achteraan de kerk was er een pleintje. Mijn aandacht ging al gauw naar wat een graf bleek te zijn.





Enige studie wees uit dat het dus om een zekere Oliver Goldsmith bleek te gaan.



Daar ondergetekende niet in bezit is van allerlei toestanden die je dan in staat stellen om onmiddellijk "on line" één en ander op te zoeken bleef dit initieel bij een toevallige ontdekking. Bij mijn bezoek aan National Portrait Gallery bleek er van deze auteur een schilderij aanwezig te zijn.(2)
 
Bij een later bezoek aan Westminster Abbey deed ik bij passage door Poets' Corner enig nazicht naar enig spoor omtrent deze Oliver Goldsmith. Poets' Corner is het deel in Westminster Abbey waar heel wat schrijvers begraven zijn of worden herdacht.(3) Ook Oliver Goldsmith wordt er herdacht (4). De inscriptie was voor mij echter onleesbaar en bovendien in het Latijn. Ik vroeg dan ook een medewerker van Westminster Abbey om enige duiding (en liefst vertaling). Wat een hulp dat ik vervolgens kreeg. Heel vriendelijk verwees men mij door naar een bibliotheek. Ik ging mij dan ook aanbieden waar men mij had doorverwezen. Via intercom deed ik nog eens uitleg en men opende de deur......naar een bibliotheek zoals ik er in heel mijn leven nog nooit één had gezien. Ik waande mij als "overgezonden" naar één of andere avonturenfilm. Ik stond werkelijk verstomd van de aanwezigheid van zo'n hoeveelheid oude boeken. Ik wou direct voor de rest van mijn leven hier verder doorbrengen...elke dag op zoek naar weetjes van eeuwen terug, juridische achtergond bij bepaalde gebeurtenissen.....maar ik kwam dus voor de vertaling van de inscriptie. Deze werd mij vriendelijk ter beschikking gesteld door een man ....(geen naam gevraagd ..ingevolge een acute vorm bookfever"...). Blijkt dat het tafereel ("mural monument of white marble") gemaakt werd door de beeldhouwer Joseph Nollekens (1737-1823). De inscriptie werd geschreven door Samuel Johnson (1709-1784). Deze weigerde dit te doen in het Engels. De vertaling van de Latijnse tekst is dus (zoals ik deze kreeg)
 
"The memory of OLIVER GOLDSMITH, Poet, Philosopher, and Historian, by whom scarcely any style of writing was left untouched and no one touched unadorned, whether to move laughter or tears; a powerful, yet lenient master of the affections, in genius sublime, vivid, and versatile, in expression, noble, briljant, and delicate, is cherished in this monument by the love of his companions, the fidelity of his friends, and the admiration of his readers. Born in the parish of Fernes, in Longford, a county of Ireland, at a place named Pallas, on the 29th November 1731. He was educated at Dublin, and died in London on 4th April 1774."    
 
Twee zaken nog....er is de vermelding van de geboortedatum (1730 vs. 1731). Hierover is blijkbaar enige discussie geweest en men zou dit nu houden op 1730 (5). Andere zaak is dat men melding maakt dat Oliver Goldsmith begraven zou zijn in Temple Church....deze informatie is niet helemaal correct. Het is "in the grounds"....(6) Zo leerde ik dus vrij toevallig iets over de schrijver Oliver Goldsmith....maar ik had er nog nooit iets van gelezen..... 


Bronnen
 
(1) Frits Gorlé, Greta Bourgeois, Hubert Bocken en Filip Reyntjens, "Rechtsvergelijking", E. Story-Scientia, Brussel, 1991, 333.
(2) op de site van de National Portrait Gallery blijkt er sprake te zijn van twee werken die gelijkend zijn : ene van Sir Joshua Reynolds , andere met vermelding "after Sir Joshua Reynolds".....ik ben dus gedwongen dit bij een nieuw bezoek eens aan een nadere studie te onderwerpen...  
 




maandag 11 november 2013

En nu ik?

Wat zou je over deze verzamelaar en boekenfreak moeten weten? Wisten jullie dat ik reeds een onnoemelijk aantal keer naar "As good as it gets" heb gekeken, gewoon omdat Helen Hunt zo'n toffe en schattige actrice is....en Jack Nicholson herkenbaar is en meer wil ik er niet over kwijt....dat ik trouwens ook van The Breakfast Club hou omwille van een ongelooflijk malle Ally Sheedy...Ik ben voorts razend gek op Kuifje en zou alle albums willen hebben om gewoon de verschillen eens te bekijken. Ik ben ook kwaad dat ik pas nu heb ontdekt dat er meer is dan somber wezen en streven naar perfectie. Ik hou ook van The Yardbirds maar kom... volgende week dan kan het weer Bob Marley zijn of The Style Council. Ik huil telkens bij Billy Elliot en er zijn nog zo'n films waar ik met het ouder worden meer en meer ga om huilen. Ik denk met enige weemoed terug aan de serie Hill Street Blues. Ik ben ook blij dat de Rode Duivels zich hebben gekwalificeerd voor het WK omdat ik bij hun laatste deelname mij suf zat te blokken en half Gent uit de bol ging tijdens de match tegen Brazilië terwijl ik een aartsmoeilijk examen aan het afleggen was. Wat was toen Gent een treurige stad toen ik uit de Ledeganck kwam zeg. En hier komen de vragen die men mij heeft doorgestuurd....Ik heb er wel enkele weggelaten omdat ik daar op web niet wil over praten (spelbreker die ik ben). Waarom ben je beginnen bloggen? Leek mij wel eens leuk om te doen.Hoe vaak ben je al verhuisd? Zes of zeven keer.  Welk land wil je ooit nog eens bezoeken? Japan. En dit gaat gebeuren hoor maar de ervaring met Londen leert mij dat je gewoon een heel goede voorbereiding dient te hebben, anders kan je beter naar een kerkje om de hoek gaan. Wat is je favoriete blog? Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet veel blogs lees. Zou wel graag blog oprichten samen met enkele mensen over rechtsgeschiedenis, lezen en reizen....Wat is de beste grap die je ooit al gehoord hebt? Twee leeuwen lopen door de Veldstraat (Gent)...zegt de ene tegen de andere...'tiens, hier is anders toch meer volk'....Wat zou je liever zijn: doof of blind? Doof. Zou het dan rust om me heen zijn? Wat is het beste boek dat je ooit gelezen hebt? Ik durf te stellen dat er niet zoiets bestaat als het "beste boek dat je ooit gelezen hebt" want misschien moet dit nog komen; er zijn ook de omstandigheden...als ik dan toch een titel moet geven zou ik nu zeggen '"Waarover ik praat als ik over hardlopen praat" van Haruki Murakami. Dit omwille van de juiste omstandigheden: als geschenk gekregen, gelezen in volle rust, warm weer, eventjes alleen op mezelf en enkele dagen voor ik de Mont Ventoux ben opgelopen. Alles perfect. Er zijn er nog andere ....en betere....maar hier was het pakketje af! Wat is je favoriete tijdschrift? Ik zou zeggen Humo, doch ik heb deze al een poos niet meer gelezen....vroeger vond ik het tijdschrift Wham geweldig....nu hou ik het op een krant. The Times in Londen, in een hotelkamer en rust! Weer is de omstandigheden zeker?