Pete Seeger - We shall overcome

In mijn zoektocht naar boeken kan ik ook dikwijls aan het aanbod vinyl op rommelmarkten niet weerstaan. Noodgedwongen - na enige tijd met LP's te zijn thuisgekomen - heb ik mij een platendraaier aangeschaft. Op vrij korte tijd heb ik zo toch al één en ander kunnen verzamelen. Naast de muziek integreert het verhaal achter een stukje muziek mij. Muziek beluisteren is ook een beetje lezen. Zo kwam ik recent in het bezit van een LP van de folkzanger Pete Seeger (1919). Het betreft de LP "We shall overcome. Recorded Live at Historic Carnegie Hall Concert. June 8, 1963. 

 

 

 

Dit is dus nu bijna 50 jaar geleden opgenomen en sommige van de nummers zijn op zo'n mooie wijze gebracht dat ik maar één vraag heb. Waarom was ik op 8 juni 1963 niet in Carnegie Hall? Zou men aan de ingang een handleiding om een beter mens te worden hebben uitgedeeld?

De verhalen achter al deze nummers zijn toch ook bijzonder. Ik vroeg mij echter direct af wat het verhaal was achter de song "Who killed Davey Moore". Dit nummer werd geschreven door Bob Dylan Het betreft een nummer dat handelt over een bokser Davey Moore. Deze verloor op 21 maart 1963 een titelkamp. Alhoewel hij achteraf nog de pers te woord stond verloor hij later het bewustzijn en overleed hij op 25 maart 1963 (1). Het overlijden van deze bokser wordt in deze song aangeklaagd en iedereen die als het ware belang heeft komt in deze song aan het woord.

Zo heeft iedere song op deze LP een verhaal. Beter dan sommige zaken wat thans de hitparades kleur geeft als je het mij vraagt...

 (1) http://sportsillustrated.cnn.com/vault/article/magazine/MAG1135180/1/index.htm
 http://www.youtube.com/watch?v=OlVQ7PHi-Ss
  

 

 

Frontliteratuur (VII) - De bevrijders (I)

Tot op heden heb ik in de rubriek frontliteratuur werken over de eerste wereldoorlog aan bod laten komen. In dit stuk bespreek ik een werk over de tweede wereldoorlog.

 

Ik vind tijdens mijn zoektocht naar boeken allerlei dingen. Zonde van dit niet aan te schaffen. Deze blog laat dan toe op zoek te gaan naar meer informatie over de uitgave.

Zo vond ik een partij boekjes genaamd "Collectie "De bevrijders"" uitgegeven na WO II met vooraan en in de boekjes steeds prachtige tekeningen. Wie deze tekende is mij tot op heden niet gekend. De uitgever betreft J. Notez te Brussel. Ze werden gedrukt bij Anneessens te Ninove. Het betreft boekjes van een kleiner formaat (ca.12,5 x 15,8 cm) die blijkbaar na WO II werden uitgegeven voor de ronde prijs van vijf frank.

Men brengt via deze boekjes hulde aan onze bevrijders. Inderdaad, we mogen niet vergeten dat het dank zij de opofferingen is van de geallieerden dat we zoveel jaren terug werden bevrijd. Zij gingen ver van huis en zonder hun opofferingen had de geschiedenis misschien een heel ander verloop kunnen hebben.

 

Het boekje met nummer 23 heeft als titel "Ten dienste van de gewonden. Dagboek van een Amerikaanse verpleegster." Auteur betreft ene Joan Crane. Hebben we hier te maken met een pseudoniem.... Verdere gegevens van Joan Crane ontbreken voorlopig. Is het een pseudoniem? (1) Wie de vertaling verzorgde is mij ook niet gekend. Of we hier te maken hebben met een autobiografie is ook niet direct duidelijk. De hoofdfiguur betreft ene Joyce May die als vrijwilligster aan het front aan het werk gaat. Ze behoort tot een eenheid van het Amerikaans leger die in Frankrijk gewonden verzorgt. We komen te weten dat ze voordien schrijfster was. Het betreft een korte omschrijving waarbij de werkzaamheden van deze verpleegster en haar collega's worden omschreven. Randverhaal is hoe twee gewonde soldaten geconfronteerd worden met hun verwondingen en wat er op het thuisfront zich voordoet/zal voordoen.

Noot

(1) Het is mij niet gekend of dit een toeval is doch hier wordt ene Joan Crane geïnterviewd.  http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/7689293.stm
Trouwens het verhaal dat we hier horen in dit interview is ook bewonderenswaardig.

Frontliteratuur (VI) - Fritz Francken (III)

In een leesboekje getiteld "Onze Miel te Brussel" treffen we een gedicht aan van Fritz Francken.

 

Het gedicht komt uit de bundel "De vijf glorierijke Wonden", uitgegeven in 1919 bij Belgische boekhandel Juul Filliaert.  

 

Het leesboekje heeft als doel de belangstelling en sympathie op te wekken voor het leven, de zeden en gewoonten der bewoners van onze hoofdstad. Het is in de vorm van een doorlopend verhaal opgesteld, om een vertrouwelijke, gemoedelijke atmosfeer te scheppen.

 

 

 

Het boekje brengt ook het graf van de onbekende soldaat ter sprake. De kinderen brengen met hun vader een bezoek aan dit graf ..."Ingetogen blijven de kinderen staan en de woorden schieten hun te binnen van het aangeleerde gedicht: Nachtelijke Rust."

----

K. De Pauw, "Onze Miel te Brussel", Uitgeversfirma A. De Boeck, Brussel, 1936 (tweede druk), 5, 24,25,26.

zie over Karel De Pauw
http://www.amvb.be/collections/coll_karelDePauw.htm


 

Frontliteratuur (V) - Fritz Francken (II)

Ik wil Fritz Francken nog eens onder de aandacht brengen. Volgend gedicht komt uit de bloemlezing Vlaamsche oorlogsliteratuur (1). Deze bloemlezing is een uitgave van het Davidsfonds (nr. 161). Ze is op voortreffelijke wijze ingeleid en samengesteld door Oscar Van Hauwaert (1868-1961).

Origineel is dit gedicht van de dichtbundel van Fritz Francken "Het heilige schrijn".

Genummerd staan de bedden, mollig, blank.
Langsheen de vensters fleurt een rozenschrank...

't Ligt vol hier met vermagerde gewonden,
aan lijf of lid door zind'rend staal geschonden;

't vel over 't been van waken, angst en pijn
en geel 't gelaat van gelen lampeschijn!

De koortsen slaan een daver door de tanden
en doen een vlam in ooge' en aders branden.

Witgekaproend, op vilten zooltjes, zacht
schuiven de ziekendiensterkens der wacht,

of staan - al liefde, wijding, mededoogen -
als groote bloemen naast een bed gebogen.

Mijn hert klopt zwak en traag. Ik hoor hoe wijd
' kanonvuur donders door de duinen smijt!

uit: Het Heilige schrijn, bij J. Filliaert, De Panne
---

Everyman was de titel van een Engels weekblad. Via dit weekblad werden fondsen ingezameld waarmee blijkbaar een veldhospitaal kon worden opgericht. Dit weekblad werd gesticht en uitgegeven door ene Charles Sarolea (1870-1953). Sarolea was Belg en hoogleraar aan de Universiteit van Edinborough.

---

(1) O. Van Hauwaert (ed.) "Vlaamsche oorlogsliteratuur", Uitgeversfirma Vanderpoorten & Co, Gent, 1924, 127.

zie ook

https://inventaris.onroerenderfgoed.be/woi/relict/1094
http://www.hasel.be/nl/subjects/6113/sarolea-charles-1870-1953..
http://www.dbnl.org/auteurs/auteur.php?id=hauw002
http://www.dbnl.org/tekst/_jaa005196101_01/_jaa005196101_01_0014.php

Ed Schilders - Vergeten boeken

Een boek kan je alleen al met de titel uitnodigen er een exemplaar van aan te schaffen. Wat te denken van : "Vergeten boeken. Literaire curiosa en rariora, boekenvrienden en bibliomanen" ? De auteur - Ed Schilder  - doet je toch wel even stilstaan bij het gegeven dat je nooit alle boeken kan verzamelen en/of ze zelfs vinden. 

 

In het boek komen we via diverse stukjes - die toch wel enig verband met elkaar hebben - één en ander te weten over wat er zoal bestaat in het wereldje van de literaire curiosa. Het boek leert ons van het bestaan van allerlei personages die voor het boekwezen toch wel een belangrijke rol hebben gespeeld. Wat te denken van ene Poggio Bracciolini (1380-1459)? Deze Italiaanse kerkelijk diplomaat, schrijver, humanist vond op zijn reizen door Europa langs kloosters en hoven manuscripten van de klassieken die men toen al als verloren beschouwde (1) Dit terugvinden van allerlei oude manuscripten (je gaat direct bijna denken dat Bracciolini het begrip Renaissance vertegenwoordigt (2)) heeft tot gevolg dat we in onze maatschappij voor sommige zaken een heel andere kijk op de zaken hebben gekregen. Er zijn dus wel degelijk steeds personages geweest die op zoek gingen naar verloren boeken. Ander belangrijk persoon betreft Holbrook Jackson (1874-1948). Hij is de auteur van boek "The anatomy of bibliomania". Het zou gaan om een boek die een reeks antwoorden wist te vinden op allerlei vragen die te maken hebben met boeken.

Ik bewonder de auteur voor zijn opzoekwerk. Hij leerde mij weer heel wat bij over het boekwezen en vooral....er zijn nog heel wat boeken die ik zou willen vinden en lezen.

-----  
(1) Ed Schilders, "Vergeten boeken. Literaire curiosa en rariora, boekenvrienden en bibliomanen.", W & L Boeken, Amsterdam, 1986, 10-11 
 

(2) vgl. http://www.guardian.co.uk/books/2011/dec/23/the-swerve-stephen-greenblatt-review zie ook http://news.harvard.edu/gazette/story/2012/03/on-the-nature-of-modern-thought

Ed

J.A. Van Droogenbroeck

Een gedicht kan mij ontroeren omwille van zijn eenvoud. Ik kan het niet genoeg herhalen. Geen pretentie, geen opschepperij. Iets dat men begrijpt. Ik vond recent een bundel van ene J.A. Van Droogenbroeck (1835-1902): "Dit zijn zonnestralen. Gedichten voor onze jeugd door J.A. Van Droogenbroeck.". Het betreft de 8ste "zeer veel vermeerderde druk".

 

Johannes Amandus Van Droogenbroeck werd geboren in 1835 te Sint-Amands. Hij volgde de Normaalschool te Lier.

Aldaar volgde hij de lessen van Jan Van Beers (1821-1888). Van Droogenbroeck was onderwijzer te Breendonk en later ambtenaar. Hij was tevens actief als muziekleraar. Alhoewel hij een veelzijdig auteur was, is hij voornamelijk gekend voor zijn kinderversjes. De verzamelde versjes in "Dit zijn zonnestralen" hebben een educatief karakter. Hiervan is het volgende een treffend voorbeeld. 

  
Bibliografie



http://users.telenet.be/louis.jacobs/Van_Droogenbroeck.html

 

http://breendonk800.weebly.com/johannes-amandus-van-droogenbroeck-1856-1857.html

 

J.A. Van Droogenbroeck, "Dit zijn zonnestralen. Gedichten voor onze jeugd door J.A. Van Droogenbroeck.", De Seyn-Verhougstraete, Aalst, 1894 (gedicht p.29) - foto en titelblad ook uit dit werk.