zaterdag 2 november 2013

London calling (II) - Let it be

Er werd mij vooraf gezegd dat je niet naar Londen mag gaan zonder een musical te hebben gezien. De keuze was snel gemaakt : Let it be.  We vonden al gauw tickets en zijn dan later op de avond na een heerlijk bezoek aan een Italiaans restaurant ons gaan aanbieden aan het "Savoy Theatre. Dit theater opende zijn deuren op 10 oktober 1881 (1).



Bij onze aankomst kregen we nog het goede nieuws van de persoon die onze tickets controleerde dat men ons korter bij het podium zou zetten....goed dacht ik zo. Vooraf zagen we sfeerbeelden van de periode van de jaren '60 (1960 dus). Ik dacht dat ik een beeld zag van de eindfase van de finale van het wereldkampioenschap voetbal 1966 (Engeland 4 - 3 West-Duitsland) (2).  Ja, we kwamen in "the sixties mood".

En dan was het zover. Wat was dat zeg! The Beatles waren weer bij elkaar. Een mokerslag en dit was nog maar het begin. Alles leek te kloppen. Ik keek voortdurend naar een detail van John Lennon (ritme volgen met linker voet), opstelling van George Harrison tussen "Paul" en "John", hoofdschudden van Ringo. Er waren nummers waar het publiek begon mee te zingen. Ja zeg...ik had de tijd van mijn leven. Waarom ben ik niet wat eerder geboren?

Er waren momenten dat het publiek spontaan begon mee te zingen. Het deel van Sgt. Peppers Lonely Hearts Clubband was ook een voltreffer. De kleuren van de kledij leek te kloppen. Wow!

We kregen een prachtige avond. Bij het nummer While my guitar gently weeps vergat men niet te zeggen dat de leadguitar normaal door Eric Clapton werd gespeeld.

Ja....een prachtige avond. Bij momenten kon ik wel huilen. De gok van een musical was een succes en is zeker voor herhaling vatbaar!

(1) http://www.savoytheatre.org/
(2)  http://www.youtube.com/watch?v=6wyLvagyApY

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten