Ochtendgedicht

Vanmorgen citeerde iemand uit een prachtig gedicht wat uiteindelijk van Luuk Gruwez blijkt te zijn. "Laten we de tederheid dan veinzen." Mooie zin.   

.....

Sourdine

En als er geen tederheid meer is,
laten we de tederheid dan veinzen
met geblinddoekte handen en geloken ogen,
liggend aan elkander als een grens.
Een woord mag dan niet langer een woord heten,
maar een mondvol troostvol verzwijgen;
en verlangen niet langer een armslag lang,
maar verder, weidser dan een vergezicht
vol zomervogels, muziek van Mendelsohn, een sfumato
aan Da Vinci ontleend. Jij zult je mooiste medelijden
ruilen met mijn liefste verdriet; ik, voorzichtig talmen
om het tanen van je lichaam dieper af te tasten.
O als er dan nog tederheid is, laten wij de tederheid vrezen
als een oud zeer. Zoveel tederheid,
daar kon geen mens ooit tegen.

Luuk Gruwez
uit: Bandeloze gedichten
Amsterdam, De Arbeiderspers 1996 (1)

.....

Zo maar een beetje poëzie op een dinsdagochtend tijdens een zoektocht naar boeken. Meer heeft een mens niet nodig. De dag moet nog beginnen en je ontbijt reeds literatuur. Dan mag de tijd even stoppen...      

(1) http://www.poezie-leestafel.info/luuk-gruwez