Pyotr Ilyich Tchaikovsky

Kijk, na een hele avond te hebben geluisterd naar platen ....kom ik even tot rust. Klassieke muziek. Ik herinner mij nog één bepaald stuk klassieke muziek dat ik beluisterde op avonden waarop ik studeerde. Alles was dan rustig en op televisie was er de Koningin Elisabethwedstrijd. De tijd ging voorbij en de beruchte deadline van de student - het moment waarop vermoeidheid het wint van het verstand - komt naderbij. Eén bepaald stuk dat meermaals door de kandidaten werd gekozen gaf mij nieuwe kracht. Het betreft een werk van Pyotr Ilyich Tchaikovsky (1840-1893). Na het zovele malen te hebben gehoord heb ik later de gegevens nog eens opgezocht : vioolconcert in D. Major Op. 35.....en dan kwam enige tijd terug - zoveel jaren later dus - de dag dat ik de plaat toevallig vond.

 

En zowaar, een moment rust komt er terug aan terwijl ik ze even opnieuw beluister. Het betreft een uitvoering door de violist Leonid Kogan (1924-1982). Deze Russische violist won de Koningin Elisabethwedstrijd in 1951. De LP die ik vond is een opname met het Soviet State Radio Symphony Orchestra. De dirigent betreft Vassilii Nebolsin  (1898-1958).  

   

Ik vind het één van de prachtigste stukken klassieke muziek. Dank aan de Koningin Elisabethwedstrijd en Pyotr Ilyich Tchaikovsky.....

 

 

 

 

W.H. AUDEN

De film "Four weddings and a Funeral" heb ik toch al een aantal keren gezien. Deze prachtige film - regie van Mike Newell - moet je echt eens zien. Een prachtige cast...Hugh Grant, Andy MacDowell en vooral Kristin Scott Thomas. Ook is er een knotsgekke Rowan Atkinson. Maar wat dan van het moment waarop het gedicht wordt voorgelezen? Recent vroeg ik dan ook aan een vriend over welk gedicht dat het hier gaat. Ik kreeg te horen dat het gaat om W.H. Auden (1907-1973)..... 

Stop all the clocks, cut off the telephone,
Prevent the dog from barking with a juicy bone,
Silence the pianos and with muffled drum
Bring out the coffin, let the mourners come.

Let aeroplanes circle moaning overhead
Scribbling on the sky the message He Is Dead,
Put crêpe bowls round the white necks of the public doves,
Let the traffic policemen wear black cotton gloves.

He was my North, my South, my East and West,
My working week and my Sunday rest,
My noon, my midnight, my talk, my song;
I thought that love would last for ever: I was wrong.

The stars are not wanted now: put out every one;
Pack up the moon and dismantle the sun;
Pour away the ocean and sweep up the wood.
For nothing now can ever come to any good.  (1)

--
Prachtig gedicht en eindelijk gevonden.


 Noot

(1) uit Twelve Songs,  X  in W. H. Auden, Collected Shorter Poems 1927-1957 , faber and faber, Boston-London, 1969, 92